Egyptische god van de oorlog, de personificatie van die kanten van het koningschap die te maken hadden met de verovering van andere landen. Montoe was de oude hoofdgod van de Thebaanse gouw, voordat Amon deze rol overnam. De cultus van Montoe is dan ook voor het eerst te vinden in de omgeving van Thebe. Vier heersers van de elfde dynastie, vanuit die stad heersend, droegen de naam Montoehotep (Montoe is tevreden), waaruit het belang van de god in deze periode blijkt. Toen zijn ook de eerste grote tempels voor Montoe gebouwd. In de twaalfde dynastie is de god wat door Amon overschaduwd - zie bijvoorbeeld de in die tijd populaire koningsnaam Amenemhat (Amon is vooraan) - maar Montoe behield altijd de titel 'Heer van Thebe'. Geleidelijk is hij met de zonnegod verbonden in de gedaante van Montoe-Re, maar uiteindelijk ook met Amon als Amon-Montoe-Re; Montoe werd ook geïdentificeerd met een speciale vorm van Amon, die van de Ogdoade van Hermopolis. De Boechis-stier, de heilige stier van Hermonthis, gold als manifestatie van Montoe. De god wordt meestal afgebeeld met de kop van een valk en een hoofdtooi bestaande uit twee veren en een zonneschijf. Uit de Late Periode zijn ook afbeeldingen bekend waarin Montoe de kop van een stier heeft.