Plaats in de Soedan op de oostelijke oever van de Nijl, ongeveer halverwege tussen de vijfde en de zesde cataract, zo'n 200 kilometer ten noorden van Chartoem. De stad was, naast Napata, het belangrijkste centrum van het koninkrijk Koesj en werd al vroeg de residentie, een rol die Meroë tot het einde van het Meroïtische tijd is blijven vervullen. De koningsgraven lagen tot ongeveer 270 v.Chr. bij Napata, rond die datum werd de koninklijke begraafplaats naar Meroë (ten oosten van de stad) verplaatst. De koningsgraven daar hebben kleine, piramidevormige kapellen. Daar zijn ook diverse tempels, gewijd aan Amon, Isis en Apedemak. Verschillende klassieke auteurs, waaronder Herodotus, Diodorus en Strabo vermelden Meroë als 'stad der Ethiopiërs'.