Stad in de westerse Delta, waarvan de overblijfselen grotendeels uit de 8e-6e eeuw v. Chr.stammen. Haar schutsgodin was Neith, wier cultus al bekend was ten tijde van de 1e dynastie, hetgeen suggereert dat Sais bewoond is geweest vanaf de late Predynastieke Periode.
Als religieus centrum was Sais al in de vroege Dynastieke Periode belangrijk en 'het feest van Athene (Neith),' het feest van de lampen' en het passie-spel van Osiris, gehouden op het heilige meer van Sais, worden nog door Herodotus genoemd. Herodotus vermeldt ook dat er een graf van Osiris was binnen de muren van het tempelterrein van Neith. Sais was een van de mythologische bestemmingen in begrafenis rituelen en had een reputatie als centrum voor heelkunde en weverij.
Politiek werd Sais pas van belang toen lokale heersers kortstondig weerstand boden aan de Koesjieten in het laatste kwart van de 8e eeuw v.Chr.en de 24e dynastie stichtten. Volgend op Esarhaddon's invasie van Egypte in 671 v. Chr, werd Necho als heerser van Sais en Memphis geïnstalleerd. Zijn zoon Psammetichus I wist de zelfstandigheid te bewaren en kreeg zelfs controle over heel Egypte. Hij stichtte de 26e dynastie, waarvan Sais de residentie werd.
Sais is nooit systematisch opgegraven. De overblijfselen van tempels en graven, beschreven door Herodotus en genoemd door Strabo, zijn bijna geheel verdwenen.